08-11-2014 Update over Ko’tje
Eindelijk weer een foto van onze senior Ko’tje.
Alweer 7 maanden bij ons, de lieverd kwam als terminaal poeskind genieten van zijn laatste dagen. Nooit zal ik vergeten, de tekst op zijn documenten: ‘korte levensduur’…
Toch wel t meest bijzonder poeskind in de 8e Hemel. Trots wil ik nog een keer zijn verhaal vertellen, tijdens deze wekelijkse up-date van de diertjes in t tehuis.
Inmiddels zoveel suxes stories,van chronische zieke diertjes,die hersteld zijn bij ons,maar Ko’tje’s verhaal blijft wel héél bizar.
Bij ons gekomen via Dierenopvang ‘t Heerveld. Daar was hij gebracht als zwervertje,zat onder de vlooien, waardoor hij ernstige haaruitval had.
Slecht ter been, arthrose in alle 4 zijn pootjes,waarschijnlijk ook aangereden geweest. Staartje kwijt én kwaadaardige melkkliertumortjes. Dit laatste was ‘t allerergst. Grote bobbels,de dierenarts, de beheerster en ook ik wisten dat ‘t niet lang kon duren voor de lieve schat.
Enfin, genietend inmiddels in de 8e Hemel knapte hij naar omstandigheden op. Elke dag lekker naar buiten,in een afgeschermd tuintje,goed eten (xtra vitamientjes etc) en vooral,veel liefde krijgend van mij uiteraard.
Groot genot was ‘t ,hem te zien genieten van zijn ‘laatste dagen’.
Inmiddels alweer bijna 2 maanden geleden kon ik tot mijn verbazing de tumortjes niet meer voelen. Check bij de dierenarts en ja,een wonder was geschied, TUMOR-VRIJ verklaard!!! Zeldzaam momentje,wat zelfs nu nog emoties bij me losmaakt.
Het kereltje is nog steeds happy en wordt alleen maar fitter.
Inmiddels klimt hij uit zijn afgeschermde tuintje,en loopt hij vrij rond in de tuin,wat heel goed gaat.
Loopt elke dag trappen en onlangs moest ik een sprintje trekken achter hem aan!
Ik wilde meneertje binnen brengen,na t maken van bovenstaande foto,maar daar was hij t niet mee eens. Werkelijk,pas na 50 meter kon ik hem inhalen. Voor degene die hem kennen,ongelooflijk!
Ik kan inmiddels wel een boek schrijven over hem.
Nog één bijzonder detail.
Hij kende t niet om op een kussentje te liggen. Met zijn bottige lijfje lag hij iedere keer op de harde vloer.
Langzaam aan heb ik hem kunnen leren,dat t lekker is op een kleedje.
Inmiddels pikt hij alle mandjes in,waar hij lekker ligt te snurken.
(ja,hij snurkt). Voorheen,doordat hij zich zwak voelde,maakte hij zich onzichtbaar voor de andere katten. Nu zit hij als meneer de directeur om zich heen te kijken en lopen de ander met respect met een grote boog om hem heen.
Zó dankbaar dat ik dit kán doen! Dank jullie,lieve mensen,voor jullie lieve steun. Zonder jullie geen stichting Hanna…
Alles voor de diertjes én samen sterk!
Alle diertjes zijn uiteraard virtueel te adopteren.
Gezien de kosten daarvan, meerdere virtuele adoptie-ouders per diertje erg welkom. Ze kosten ons immers veel meer en alleen dan kunnen we doorgroeien en nóg meer diertjes helpen. Ook kleinere bedragen van harte welkom,alle btjes helpen ons!