10-03-2016 Rust zacht lieve Picasso
Soms weet ik geen woorden te vinden om mijn gevoel te uiten.
Nu dus ook eigenlijk niet…
Mijn lieve vriendje Picasso legde zich vandaag al neer bij zijn lot en ik moest hem laten gaan.
Vanmorgen meldde hij zich nog één keer in de keuken en ging vervolgens naar de vensterbank zonder te eten.
Ik zag ‘t in zijn oogjes, het was klaar.
Stiekem bleef ik hoop houden maar hij mocht ‘t zelf bepalen en deed dat.
Lieve Picasso, zelden heb ik zo’n mooi,bijzonder en zachtaardig wezentje meegemaakt als jij. Wat heb je genoten en ik van jou.
Alles wat je deed was bijzonder.
Elke beweging, je houding, je integere karakter.
Wat een onbeschrijflijk gemis lieve jongen.
Dank je wel voor de geweldige dag gisteren, zó dankbaar omdat je zo extreem nog hebt genoten.
Rust zacht lieve schat, voor altijd in mijn hart en jouw plaatsje op de vensterbank zal nooit meer hetzelfde zijn…