12-03-2021 Bonnie is niet meer…..
En opeens is ze er niet meer. Bijzonder lieve Bonnie… Ik probeer me vast te houden aan het geluk wat ze vond bij ons, ondanks haar zware rugzak. Nooit zal ik vergeten, de dag dat ze aan kwam (filmpje van 2 jaar geleden). Gefocust op de ponies, de groep schapen waren eng. De volgende dag liep ze bij de ponies, haar keuze was gemaakt en het genot begon. Alleen tekort…
Liefste Bonnie,
Wat kwam jij binnen vanaf de eerste dag. Recht in mijn hart, je liet me smelten. Je angst, onzekerheid en ergens zichtbaar de drang naar liefde en geborgenheid.Je was zo bang, maar bij de ponies voelde je je veilig. Je zeldzaam zachte karakter en je intelligentie hielpen je enorm in je ontwikkeling. Later kwam Jessie erbij, en je merkte hoe gek zij met mij was, dat bracht je op een keerpunt. Je kreeg ook het volste vertrouwen in mij. Dat groeide en groeide, ook ik was bevoorrecht je liefde en geborgenheid te geven. Wat een geschenk Bonnie, elke dag, elke minuut. Afgelopen zomer ging je steeds vaker tobben. Regelmatig moest de dierenarts komen. Ook daarin vertrouwde je me. Als ik je als eerste benaderde en je ging aaien over je mooie hoofd was het goed. Je liet alles daarna toe, als ik maar doorging met aaien, ongelooflijk.
Afgelopen weken werd je steeds kreupeler, weer onderzoeken, maar moeilijk te beoordelen. Afgelopen maandag heb ik zelfs geregeld dat er een mobiele röntgen op het erf kwam, zodat we vanuit je stal, met je vrienden om je heen, röntgenfoto’s konden maken. En wéér was je zo dapper, wat was ik trots op je. We kregen alleen je knie er niet goed op. En dan die woensdag middag… Ik haalde jullie uit de wei om naar stal te gaan en jij bleef achter. Dat gebeurde nooit. Ik zag op een afstand je achterbeen bungelen onder je buik…. En ik ging stuk. Niet nu al, lieve lieve Bonnie, je moest nog genieten van je mooie leven. Maar ik wist dat dat niet eerlijk was. Ik moest je helpen. Je kniebanden waren stuk.
‘S avonds ben je ingeslapen, terwijl ik je mooie hoofd mocht aaien en jij nog één keer genoot van het nu. Je hoofd zakte langzaam in mijn handen. Je vriendin Jessie aan je zijde, die enorm boos op me werd toen je ging. Wat een leegte zonder jou Bonnie. Wat een gemis. Ik beloof je goed voor je vrienden te zorgen. Voor altijd in mijn hart.
Rust zacht lieve meis.