16-06-2024 Even met jullie delen
Al een tijdje wil ik iets met jullie delen, maar ergens kon ik de juiste woorden niet vinden.
Of misschien vooral, moest ik in gedachte bepaalde zaken weer in een perspectief plaatsen…
De afgelopen periode hebben we enorm veel tegenslagen gehad.
Teveel om op te noemen.
De drukte op de werkvloer ( waar nog steeds een drastisch tekort is aan hulp), maar ook financieel.
Naast de vaste kosten kregen we hoge extra kosten aan extra dierenartskosten ed, maar ook slijtage aan belangrijke machines en erf-benodigdheden hakte erin.
Maar het allerergste was eigenlijk de confrontatie die ik aan moest gaan met mensen die het zooo niet waard zijn.
Mensen die over de rug van de dieren beter van ons willen worden, me voor het blok zetten en alles op alles zetten dat vreselijke spel van hun voort te zetten.
Mensen, die ik met speels gemak normaliter links laat liggen, omdat ik het zonde vind van mijn energie en me wil én moet focussen op de patiënten, maar me met mijn rug tegen de muur zette.
Mensen die de tijgerin in mij naar boven halen, want o wee als je aan mijn dieren komt, dus ik ging het gevecht aan.
Het hele verhaal wilde ik in eerste instantie in details met jullie delen.
Wat was ik woest.
Maar ergens ook verslagen.
Hoe in en in slecht de mensheid kan zijn.
Hoe sommige mensen de focus kunnen leggen op het kapot maken van een ander.
Maar lieve mensen, Moessie bracht me op andere gedachten.
Mijn grote vriend heeft een heftige strijd geleverd de laatste tijd.
Zoals verwacht krijgt hij steeds meer problemen met zijn achterhand, waarvan we weten door alle onderzoeken, niets aan te doen valt.
Het kereltje zat in een diepte, ook in zijn bolletje.
Hij miste zijn fittere lijf en wist niet goed of hij het leven nog zo leuk vond.
Angstvallig hield ik hem in de gaten, begeleidde hem waar ik kon en vooral, was er voor hem.
In mijn achterhoofd voelde het alsof de dag dichterbij kwam dat ik voor hem moest gaan kiezen.
Maar weer liet hij zien hoe ongelooflijk sterk hij is.
Met kleine hulpmiddelen kan ik hem weer laten ‘rennen’ naar zijn favoriete snackbar, waar hij megatrots zijn snack ophaalt.
Dat intens tevreden bekkie daarna, voldaan, maar vooral ook weer, vol levensvreugde.
Super trots op zichzelf en weer volkomen tevreden met zijn lijfje.
En weten jullie lieve mensen, daar doe ik het voor!
DAT is wat ik het belangrijkste vind.
Dat geeft me de kracht om door te gaan en laat me relativeren.
Er zijn zoveel lieve mensen, zoals jullie, die de stichting een warm hart toedragen en mij de kans geven er te zijn voor de hulpeloze dieren.
En als Moessie dan tevreden bij mij op schoot zit, vervagen alle problemen.
Vervagen de slechte mensen op deze planeet.
Moessie laat mij kijken naar jullie, hij laat me focussen op alle patiënten, die mij hard nodig hebben.
Hij geeft me hoop en het volste vertrouwen dat alles goed komt.
Zoals het bij hem zelf ook goed komt.
Hoe dan ook.
Extra dikke knuffels voor jullie,
Han.
Binnenkort zetten we de verdubbelaar van Stichting Dierenlot weer in, maar voor wie ons nu al extra wil steunen, voor maar 1 euro per maand is dit al mogelijk via onze teaming:
stichtinghanna