17-06-2023 8 Dieren overleden
Regelmatig zie ik jullie na een overlijden van een dier vragen hoe ik het volhou.
Deze keer is die emmer overstroomd.
Teveel tegelijkertijd, in combinatie met teveel belangrijke zaken eromheen, die ook aandacht vragen.
Nog niet gesproken over de dagelijkse werkzaamheden, de verzorging van de dieren, de patiënten die hun aandacht hoe dan ook verdienen en zonder uitzondering krijgen.
Het door moeten gaan en niet even stil kunnen staan bij mijn eigen verdriet brak me even op.
Ook helpt het mij een laatste ode te schrijven aan een overleden dier.
Mezelf dwingen deze emoties te uiten en vooral, even de tijd vrijmaken daarvoor.
Afgelopen weken zijn er 8 dieren overleden, waarvan 6 in de Achtste hemel en 2 in onze innercirkel.
Afgelopen week 2 euthanasies op 1 dag, waar geen seconde overbleef om het te verwerken.
Mijn hoofd ontplofte van alle gedachten, mijn hart verscheurd van het verdriet, mijn lijf fel protesterende, maar ik moest en wilde door.
Nu is het tijd om het een plekje te geven en mezelf te resetten.
Voor de dieren.
Voor jullie, die mij zoveel steunen.
Dankzij jullie kan ik juist doen waar ik goed in ben.
Dieren het allerbeste geven, hun bucketlist naleven, hen begeleiden in alle liefde, tot hun onoverkomelijke laatste moment.
Én, het daarna een plekje geven als ze zijn heen gegaan.
Mezelf vasthouden aan het geluk wat ze hebben gekend.
Hun geluk is voor mij belangrijker dan het verdriet van het gemis in mij.
Op mijn manier maakt me dat sterk en kan ik dit volhouden.
En ik weet, daardoor kan ik er iedere keer weer zijn voor ze.
Zoals het hoort.
Wilde dit even delen met jullie.
stichtinghanna