19-03-2015 Jaaaaaaa eindelijk mag ik me voorstellen
Jaaaaa,eindelijk mag ik mezelf voorstellen als DE nieuwe bewoner van de 8e Hemel!
Hebben jullie even,want ik heb een boel te vertellen!
Ik ben Opa Joop,inmiddels omgedoopt tot Opa Joep.
Ik kan haast niet geloven wat me is overkomen.
Lange tijd heb ik op straat gezworven,in ‘t zuiden van ‘t land.
Dit was geen leuk bestaan.
Ik heb honger gekend en op een gegeven moment kreeg ik allerlei ouderdoms-kwaaltjes,waardoor ik steeds minder goed kon overleven op straat.
Gelukkig belandde ik in een asiel in Born,waar ze me goed verzorgde en uit gingen zoeken hoe ze mijn kwaaltjes konden behandelen.
En het zijn er een paar,ik heb een heus dossier.
Ik blijk een slecht hart te hebben inmiddels,heb last van mijn schildklier én heb lange tijd ernstige diarree gehad.
Zo erg,dat ik graatmager werd.
Ik bleek ook allergisch voor veel soorten voeding,maar de lieve mensen in ‘t asiel hebben uiteindelijk een voer gevonden waar ik me beter van ging voelen.
Inmiddels ben ik ook een beetje aangekomen,ik weeg nu 3.5 kilo,mooi slank zeg maar.
Vervolgens mocht ik herplaatst worden,maar dit werd een kansloze missie voor mij.
Hoe lief ik ook deed tegen bezoekers,niemand wilde me hebben,vanwege mijn leeftijd en mijn dossier.
Ook de mensen van ‘t asiel maakte zich zorgen om mij. Ze waren bang dat ik in ‘t asiel zou blijven tot mijn dood.
Tot de dag dat Hanna van stichting Hanna belde! Ze kijkt blijkbaar wekelijks naar kansloze diertjes op internet,en had me al even gevolgd.
De mensen van ‘t asiel waren gelijk enthousiast,maar ik geloofde ‘t nog niet.
Gisteren werd ik gehaald en begreep er niets van. Een hele wereldreis gemaakt,en legde me maar neer bij wat er zou gaan komen.
Uiteindelijk kwam ik gisteravond aan in een grote suite,met lekker eten,een bed,en een raamkozijn,met uitzicht op een prachtig landschap.
Even dacht ik dat ik in de echte Hemel was,maar ‘t bleek de 8e Hemel te zijn!
Het is werkelijk niet te geloven,hoe cool ‘t hier is.
Hanna heeft me inmiddels de vrijheid gegeven een beetje rond te wandelen,en ik raak niet uitgekeken!
Heb inmiddels ook de eerste poezen ontmoet,die waren heel lief tegen me.
Ook de hondjes zijn lief tegen me,alleen die rode(Red volgens mij),doet een beetje druk,maar mama Hanna vertelde dat dat snel beter wordt.
Ik voel me echt de gelukkigste kat van de wereld en raak niet uitgespind,met al dat genot!
Nu hoop ik alleen,dat ik nog virtuele ouders krijg,want ik ben een dure kostganger.
Alle patiëntjes hebben virtuele ouders,zodat Hanna ons alles kan geven wat we nodig hebben. Wie wil mijn virtuele ouder worden? Ik zal mijn bekkie vaak laten zien,zodat jullie mijn geluk kunnen volgen.
Ik heb ook in de wandelgangen gehoord,dat ze een beetje voorbarig is geweest,mij al te adopteren,maar ze wilde me persé zo snel mogelijk een goed thuis geven.
Een beetje gek is ze volgens mij wel,maar ik vind haar heel lief.
Nu krijg ik weer wat lekkers,met mijn medicatie erin. Dat vind ik niet erg,ik hou van eten!
EN,ik hou weer van ‘t leven,voel me een jonge God in de 8e Hemel.
Hoop hier nog een hele lange tijd te genieten!
Dag lieve mensen,na mijn maaltijd zoek ik mijn suite weer op,life is goood!
En bekijk hier een filmpje van mij.