28-6-2018 R.I.P. lieve Dibbes

En dan opeens is onze clown Dibbes er niet meer…
Wat een leegte zonder het aandoenlijke ventje.

‘Grote vriend, ik kan niet verwoorden hoe groot je gemis is.
Je zachte, lieve blik, met je mooie, bolle koppie.
Je manier van lopen, alsof je in de maat liep van een vrolijk liedje.
Je zeldzame chill karaktertje, alles kwam altijd goed hè vent, was het vandaag niet, dan was het morgen wel.
Maar dit kwam niet goed hè Dib, je kon deze strijd niet winnen, hoe ongelooflijk hard je het ook probeerde.

Een paar weken geleden kreeg je drie tia’s achter elkaar, mijn hemel, wat was je in paniek.
Alsof je niet aan zag komen dat je oude lijfje mankementen kon krijgen.
Doordouwer als je was, herstelde je snel en vond de rust weer te genieten, maar je lijfje had een tik mee gekregen.
Allerlei kwaaltjes speelden op, maar jij trok je nergens iets van aan, totdat je buik vol vocht liep.
Je kreeg het benauwd, maar je had maar één doel, doorgaan met genieten.

Bij mij ging het door merg en been lieve Dib, ik probeerde er alles aan te doen je te helpen, maar met een gebroken hart zag ik dat je lijfje het niet ging redden.
Maar jij niet hè Dibbes, je wilde persé volhouden en bleef hopen en al het leuks blijven doen wat je altijd deed.
Elke keer mee naar stal lopen, in de tuin liggen en s’avonds op bed, spinnend tegen me aan kruipen.
Het verscheurde me je zo te zien, wetende dat het moment kwam dat ik voor jou moest kiezen.

En dat gebeurde…
Gistermiddag kon je lijfje niet meer en ik besloot dat ik je los moest laten.
Mijn hemel, wat een moeilijke keuze, want jij bleef genieten.
Heerlijk vond je het, dat ik een rustige middag had gepland voor jou hè Dibbes.
Je verloor me niet uit het oog en ik jou niet.
Wat genoot je nog.
Knuffels tussendoor, lekkernij en gewoon in de buurt van mij chillen was al een feestje voor je.
Ik probeerde ook van jou te genieten ventje, maar mijn hart huilde zó…

Je weet, ik hou van alle dieren, maar er was maar één Dibbes…

Spinnend ging je heen, terwijl ik je kaakje mocht aaien, lekker op stal, waar je rond die tijd zo graag was.

Je krijgt je lievelingsplekje in de tuin als laatste rustplaats grote vriend.
Ik hoop dat je voelt dat je dan voor altijd dichtbij ons blijft, vlakbij de picknicktafel, waar je zó graag lag.

We gaan zelfs je plasjes missen naast de bak Dibbes…
Rust zacht lieve jongen, voor altijd in mijn hart,hou van jou’.

Dank je wel lieve Sake en Jantien, voor jullie geweldige steun.
(Zijn laatste foto, van gisteravond)