30-12-2015 Eindejaars wens

Omdat het einde van dit jaar nadert was ik op zoek naar een passende foto in het archief van de 8e-hemel foto’s.
Zoveel emoties en gedachtes kwamen omhoog, tijdens het doorbladeren.

Veel patiëntjes zijn nog gelukkig in de 8e Hemel, sommige herplaatst en leiden een geweldig leven maar ook velen alweer gestorven.
Weer een moment van een lach en een traan bij het zien van de foto’s.
Terugdenkende aan een jaar waarin weer zoveel is gebeurd.

Ex-laboratorium-senior Robijntje die, na 11 jaar gevangenschap in het donker,  verleerd was te spinnen maar inmiddels elke ochtend klinkt als een diesel-wekkertje naast mijn oor.

Terminale Randy, die een paar maanden geleden hopeloos leek en nog steeds zijn pootjes dankbaar in mijn handen legt s’nachts, afwisselend met een intense zoen.
Één van de 8e Hemel-wondertjes.
Altijd weer geeft het geluk wat ze kennen een onbegrensde wilskracht te leven.
Genot voor ‘t nu ten top.

Happy pony-kind, senior Max, die al zo vaak de dood in de ogen heeft gekeken en op zijn 26e in zijn 2e jeugd lijkt te komen.
Er waren periodes in zijn leven dat hij amper kon lopen, nu galoppeert en bokt hij elke dag blij, als hij met zijn din de wei in mag.

Kleine grote vriend, schaduw Demy, die dit voorjaar een dip kreeg, waarbij ik dacht dat zijn leventje voorbij was en inmiddels nog steeds vrolijk doorhuppelt, ondanks zijn ouder wordende lijfje.  Vasthoudend aan mijn liefde en zijn balletje.

Geredde slachtkonijnen, die happy rond huppelen, terwijl ze er anders niet meer zouden zijn…

Nog maar een topje van de geluks-ijsberg van 2015.
Dit jaar had ook een keerzijde.

De dood van Bobbie, die ik nog steeds geen plaatsje kan geven.
Zo zinloos en verdrietig, zijn plotselinge dood, hij had nog een lang gelukkig leven moeten krijgen.  Het gemis blijft groot,  hoe blij ik ook voor Bonnie ben, wiens leven een kans kreeg door Bobbie’s dood…

Meerdere diertjes verlieten ons dit jaar, waaronder ook ons wonderkind Ko’tje, die zijn laatste weken/maanden vanwege zijn kwaadaardige tumoren hier mocht door brengen.
Het werd ruim anderhalf jaar, van dagelijks genot.

Ook dit jaar verloren we ook lieve mensen om ons heen.
Onder andere lieve Ria, wiens poezen we mochten helpen met herplaatsen, omdat ze schrijnend genoeg stervende was.
Haar Magic en Chester kwamen hier en tot haar allerlaatste eind mocht ze mee genieten van hun genot.
Hoe droevig haar heengaan was, het gevoel haar met hun geluk te mogen steunen in haar afscheid was zo dankbaar.

To be honest, soms is het zó zwaar dit vol te houden.
Elke keer weer afscheid, confrontaties met dierenleed en het leed van sommige mensen,die hand in hand gaan met de geliefde diertjes.
Ik moet veel opgeven in mijn leven, om er altijd voor de diertjes te kunnen zijn, mezelf(en andere geliefde om me heen) altijd op prio 2 plaatsen en gekscherend zeg ik soms ‘in een volgend leven doe ik het anders’.

Maar nee, ALS er een volgend leven zou zijn, deed ik ‘t zo weer over.
Van het dierentehuis een stichting te maken is mijn beste keuze ever.

Het geluk van de diertjes, hoe kort soms ook, laten zelfs een huilend hart lachen.
Mooiste wat er is,dit te kunnen en mogen doen.
Met langzaam aan steeds meer lieve mensen om me heen die me steunen en helpen waar ze kunnen.
Samen-sterk gevoel ten top, met als leidraad, alles voor de diertjes.
Zó dankbaar om!

En waarom nu deze foto?

Het leven had me al veel geleerd over afscheid nemen en omgaan met verdriet,maar soulmaatje Tim gaf me de laatste kracht hierin.

Na onze, inmiddels bekende laatste zwem-partij, vlak voor zijn sterven, lag hij in mijn armen.  Wetende dat het voorbij was,ons intens geluk en we elkaar los moesten laten in dit aardse leven.
Mijn hart verdronk van verdriet en de zijne ook.
Maar toch bleef hij genieten.
Genietend van ‘t nu.
Mijn verdriet was zo groot maar zijn kracht droogde mijn tranen en ik genoot met hem mee, met senior Demy(en zijn balletje) op de achtergrond.

Ik wens lieve mensen dat Tim ook jullie dezelfde kracht geeft.
De kracht om te genieten van het nu, met een lach en een traan.
Hoe zwaar het leven soms kan zijn, altijd weer zijn er mooie momenten en de diertjes kunnen hierin onbeschrijflijk veel betekenen voor ons.
En wij voor hen…

Gelukkig uiteinde alvast lieve allemaal.
Van mij mogen we morgen overslaan, zoveel dierenleed weer maar pas goed op onze diertjes zodat we met elkaar gezond 2016 in mogen gaan.

Veel geluk in het nieuwe jaar, met als wens,zo diervriendelijk mogelijk…

Dank voor jullie lieve steun, samen sterk en alles voor de diertjes