30-4-2019 Opa Pinky

Soms, heel soms vraag ik me af wat ik mezelf aan doe.
Senioren en terminale dieren opvangen draagt veel verdriet met zich mee en raakt me tot op het bot.
Hun pijn is mijn pijn, zoals een ouder kan voelen bij zijn kind.
Maar dit soort momenten vegen deze gedachten in één beweging weg.

Terminale opa Pinky (18jr) die onlangs met zijn senior- vriendje Max bij ons woont eet slechter.
Voor een nierpatiënt cruciaal, dus alle registers gaan open voor hem.
Elke dag breng ik hem lekker naar de buitenren, waar hij een klein beetje gras kan peuzelen.
Vervolgens knapt hij iedere keer op, eet hij dankbaar en gaat genieten van het zonnetje. ?
Zijn vriendje Max geniet mee.
En ik, ik krijg hier vleugels van, mijn god, wat ben ik dankbaar dit te mogen doen.

Hun geluk is zoveel belangrijker dan mijn verdriet…
Genieten van elk dierbaar moment voor hen die het zo verdienen.

Vanavond grote check ronde. Mijn lieve dierenartsJantien Milders-Lubbert loopt samen met mij alle dieren na, zo ook Pinky.
Fingers crossed op een goede uitslag. ?❤

Voor wie Pinky en Max niet kennen:https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1288497147971028&id=551554418331975