30-7-2016 Genietende Opa Joep
Genietende Opa.
Dit filmpje behoeft een uitleg.
Ik volg mijn gevoel en hart in alles wat ik doe, maar weegschaal als ik ben, ben ik nieuwsgierig naar jullie reacties.
Onlangs werd Opa zieker.
Na onderzoek bleek zijn schildklier meer medicatie nodig te hebben én zijn niertjes hadden iets verhoogde waarde.
Opa moest dus op andere voeding én xtra medicatie (2x daags…).
Zo gezegd zo gedaan, maar na een paar dagen ging het al mis.
Opa valt onder de categorie ‘angstige’ katten.
Niets van te merken als je hem hier ziet, maar het zachtaardige, onzekere ventje is hierin mega gegroeid.
Zijn vertrouwen in mij is bijzonder en hij voelt dat ik dingen voor hem regel, waardoor hij ontspannen kan genieten van alles.
Tot de dag van de andere medicatie.
Inmiddels ben ik een expert in allerlei manieren verzinnen om medicatie toe te dienen, zonder stress, maar bij Opa was ‘t hopeloos.
My worst nightmare, zien dat een dier me niet meer vertrouwt.
De eerste paar keer was hij overdonderd, maar al snel verloor hij het vertrouwen in mij.
Hij ging zich verstoppen, kreeg grote,argwanende ogen als hij me zag en ging in hongerstaking.
Ik heb me altijd voorgenomen, ALS er een senior op mijn pad komt, die teveel stress krijgt van de medicatie, doe ik ‘t niet.
Tot nu toe heb ik die keuze nog niet hoeven maken, maar Opa zette me aan ‘t denken hierover.
Wij als mensen kunnen het zeggen tegen elkaar, een dier vertelt ‘t ons óók.
En tóch, je wilt ‘t dier zó graag op alle fronten helpen…
Wat is een leven zonder kwaliteit?
Hoe ernstig zullen de gevolgen zijn als ik de medicatie stop?
Allerlei twijfels in mijn hoofd, maar Opa liet me toch de stap zetten te stoppen met de behandeling..
Inmiddels alweer een paar weken verder en Opa is zó topfit!!
Hij eet als een bouwvakker (géén nierdieet,maar zijn favo Yarrah), geniet van ‘t heerlijk buiten zijn en ‘t allermooiste, als hij me ziet, zegt hij weer ouderwets blij gedag en wil een aai.
Niet meer vluchten, maar lekker bij mij in de buurt zijn, genietend van ‘t nu.
S morgens helpen de nijnen voeren, de schaapjes voeren, hondjes uitlaten, overal is hij weer van de partij.
Misschien geen lange kwantiteit, maar kwaliteit op zijn mooist.
Terwijl ik dit schrijf (buiten op ‘t poezen-terras) komt meneer pratend voorbij, loopt naar het trapje richting wei, waar nog een zonnestraal valt.
Hij kijkt om zich heen alsof hij een smile op zijn bekkie heeft en voelt zich de king.
Mooiste wat er is,dit te mogen zien.
P.s. zoals jullie zien doet Robijntje ‘t ook top!
Voor wie hem niet kennen, lees meer over Opa op zijn profiel.
stichtinghanna