31-10-2024 Afscheid van Pebbles, Sjefke en Rambo
Afgelopen dagen zijn er drie geliefde senioren overleden in de Achtste hemel, waaronder omaatje Pebbles.
Had het haar zo gegund nog langer te mogen genieten…
Werkelijk alles uit de kast gehaald, voor alle drie, maar het mocht niet baten.
Hoe verdrietig ook, alle drie de schatten waren op en zijn in alle rust overleden.
Drie odes voor drie bijzonder mooie zieltjes…
Liefste Pebbles,
je liep recht ieders hart in.
Niet alleen door je aandoenlijke verschijning, maar extra omdat je een ongekend lief, zacht en vooral dankbaar meisje was.
Wat was je blij dat je, na zoveel ellende, nog een kans kreeg om je laatste tijd bij mij te mogen genieten in de Achtste hemel.
Als een kleine directrice liep je door je verblijf heen, zocht direct de lekkerste mandjes op én, je ging naar buiten!
Dat bleek een eerste-keer-moment te zijn voor je.
En wat vond je dat geweldig he?
Je had het geluk met het prachtige herfstweer, waar je zichtbaar van genoot.
De zon voelen op je fragiele lijfje, uren naar de bewegende blaadjes kijken, het was één groot feest he?
Vanaf de 2e dag vond je het gezellig samen met mij naar het toilet te gaan.
Heerlijk op schoot spinnend, veel knuffels ontvangend.
Vooral die avond-sessie, waarna ik naar bed ging bracht mijn slaapuurtjes stevig omlaag.
Maar ik genoot zo met je mee meisje.
Ik wist dat je bloeduitslag niet goed was, dus we haalden alles uit de kast he?
Ik wilde je alle geluk van de wereld geven en volgens mij Pebbles, pakte je die direct he?
Ook begeleidende medicatie en supplementen nam je dankbaar in.
Zelfs je infuus vond je helemaal ok, alsof je wist dat je daardoor langer kon genieten…
Je nieuwe dieet, rosbief, vond je ook geweldig!
Je mooie grote kijkers knalde bijna uit je lieve bekkie als je zag dat ik het bij me had!
Wat was je een genot liefste Pebbles…
De laatste nacht hebben we samen nog in je buitenren gewandeld.
Jij in mijn armen.
Met grote ogen keek je vol interesse de donkere nacht in.
Observerend alsof je wist dat het de laatste keer was.
Zichtbaar takelde je lijfje hard af.
De volgende ochtend besloten we je te laten gaan…
Liefde is ook loslaten he Pebbles…
Je was op en het was duidelijk goed zo voor je.
Nog even had je al het moois kunnen ervaren.
Nog even alleen maar liefde en intens genot.
In je favoriete mandje ging je(foto), tot het eind genietend van mijn extra knuffels.
Je sloot letterlijk je ogen….in alle rust…
Dankjewel dapper meisje, dat ik er mocht zijn voor je.
Dankjewel voor je grenzeloze dankbaarheid.
Dankjewel voor de ongekende input die je me gaf.
Al was het (te) kort, je gaf me zoveel energie.
Je liet mij weer zien waarom mijn werk zo belangrijk is…
Slaap zacht liefste Pebbles.
Voor altijd in mijn hart.
Voor nijntje Sjefke:
Liefste Sjefke,
Soms zie ik de dood als iets moois, voor jou gold dat echt he…?
Onlangs stierf je maatje Brussel (van ouderdom) en was je ontroostbaar.
Je bleef maar op haar lijkje liggen met je lieve bekkie, hopende dat ze weer op zou staan(foto).
Uiteindelijk moest ik haar weghalen en gaf ik je een knuffelbeer.
Daarnaast kreeg je een interessante leuke buurvrouw, maar voor jou hoefde het niet meer he?
Ruim 2 jaar lang heeft Brussel je gesteund door dik en dun.
Je had een terugkerend abses, maar jullie liefde overwon alles.
Tot ze stierf…
Je bleef dapper eten, maar duidelijk had je de zin van het leven verloren.
Je had totaal geen interesse in je buurvrouw en bleef dichtbij je knuffel, in je eigen wereldje.
De laatste dag lag je weer met je koppie op je knuffel te slapen.
En zo vond ik je in de avond…
Ik hoop dat jullie weer samen zijn dapper ventje…voor altijd…
Rust zacht liefste Sjefke.
Voor nijntje Rambo:
https://www.facebook.com/100064569616909/videos/pcb.961413622687616/1589559565324670
Jaren lang heb je genoten he Rambo, samen met je vriendin Rembo…
Tot je laatste week.
Je vreselijke ziekte E culicuni kreeg de overhand bij je mooie lijfje(filmpje).
Van top tot teen was je verlamd.
Maar, je wilde de strijd duidelijk aan!
Dankbaar nam je je eten aan, mocht ik je wassen (je lag inmiddels in een warm mandje, waar je uiteraard ook je behoefte in deed), dronk je uit een spuitje en nam je dapper al je medicatie in.
Ik had besloten met jouw levenslust en kracht mee te gaan en je alles te geven.
Zolang jij wilde…
7 dagen lang ging je de strijd aan!
Én bijzonder genoeg kwam er verbetering in je lijfje!
Het gaf zo’n hoop he Rambo?
Maar toch kon je deze strijd niet winnen …
Afgelopen weekend lag je tijdens de ochtendronde doodstil…
Je had het opgegeven he lieverd?
Voor onze ogen blies je rustig je laatste adem uit…
Ik had het je zo gegund liefste Rambo..
Maar ergens ben ik blij dat je geen lange lijdensweg hebt gehad…
Rust zag kereltje.
Ik beloof je goed op Rembo te passen…