4-3-2018 Op de terugweg van een prachtige dag…
Op de terugweg van een prachtige dag…
Ik liet me mee liften in de perfecte wereld die de 8e Hemel heet.
De kracht van het dierenrijkdom,genieten in het nu.
Even de zorgen aan de kant,even geen extra klussen,even geen telefoon.
Even niet aan morgen denken,even alleen maar samen genieten.
En onbegrensd intens!
Alsof de rest van de wereld niet bestaat en er geen ellende en leed is.
Ik en de dieren hebben een wereldje gecreëerd waarin soms zelfs ziekte niet lijkt te bestaan.
Waarin alleen maar de liefde voor elkaar telt, het genieten van elkaar en het moois wat we krijgen van de aarde.
Vandaag was dat laatste het heerlijke zonnetje,waar we met elkaar de tijd stil lieten staan.
Dicht bij elkaar,met zijn allen in het droge gras,alleen maar intens genot en wederzijds vertrouwen voelen.
Een dag waarop zelfs de patiëntjes even geen patiënt waren.
Zelfs de schaapjes en de ponies kwamen erbij,genietend van de warmte,die ieder uitstraalde,niet alleen het zonlicht.
Ieder genoot op zijn eigen manier.
Kleine Do op schoot,dicht tegen me aan, terminale Cinderella naast de voerschep van de schapen,vlakbij me,haar veilige plekje.
Snoezepoes als altijd aan mijn voeten,Eelco op de omheining boven mij,Zen languit zennend in de wei tussen de schapen.
Overal lag of zat iemand tevreden te zijn,wat een rijkdom!
Als klein meisje wilde ik alleen maar samen met de diertjes in die wereld leven.
Zoveel jaren later,waarin de volwassen mensen-wereld mij niet passeert met de bijbehorende zorgen en ellende,voelde ik me weer even dat meisje.
Vasthoudend aan de diertjes hun genot,wat me het rijkste mens van de wereld maakt.
Ondanks alle ellende die er is,ons kleine wereldje in de 8e Hemel is geen utopie,een wereld waarin we met elkaar een éénheid vormen, volmaaktheid bestaat.
— dankbaar.