5-5-2019 Nieuwkomer Felix

Heartbreaking…
Dan ben je 20 jaar en opeens is je hele vertrouwde leventje weg.
Nieuwkomer Felix heeft het zwaar.
Hij zoekt naar zijn vertrouwde plekje, hij weet niet dat dat héél ver weg is en nooit meer terug komt.
En ja, ik zal er alles aan doen hem gelukkig te maken, maar mijn hart breekt als ik naar zijn trieste oogjes kijk.

Zó vaak worden we geconfronteerd met schrijnende verhalen en altijd weer proberen we er neutraal in te blijven.
Ook in het verhaal van Felix.

Zijn vrouwtje nam contact op met ons, ze ging emigreren.
Haar grote liefde wacht elders op haar aankomst.
Het eerste gevoel is, ‘hoe kan je?!’
Ik cijfer zelf mijn hele privé-leven weg, dus vooral voor mij moeilijk te begrijpen, maar ik heb ook een bloedhekel aan mensen veroordelen zonder precies te weten wat er speelt.

Bij zijn aankomst probeerde ik mezelf in een grijs vak te plaatsen.
Ik trof een lieve, verdrietige vrouw, die probeerde sterk te zijn voor haar dieren, met een verhaal, haar verhaal…
Bij het afscheid heb ik haar geknuffeld.
Nog steeds begrijp ik het niet helemaal, maar we zijn immers niet allemaal hetzelfde.
Gelukkig maar…
Respect voor haar keuze, ze wil immers het beste voor haar dieren, net als ik, toch een raakvlak.

Felix, het komt goed kereltje, beloof ik je! Binnenkort laat ik je blinde oogjes weer stralen. 

<3 

P.s. Felix zoekt nog virtuele ouders, zodat zijn leventje in de Achtste Hemel is veilig 
gesteld. 
Ook aankomende week komen er weer nieuwkomers, dus alle steun zó 
welkom… ?