7-7-2016 Randy biedt troost

En altijd weer weten de diertjes me zó te troosten.
Het was een drukte van jewelste vannacht in bed met alle schatten.
Mijn allerliefste bed-vriendje Randy (sorry Bert) voelde mijn verdriet en kwam dicht tegen me aan liggen.
De hele nacht heeft hij me zoentjes gegeven, terwijl hij in mijn armen lag (ja,ik heb niet veel geslapen).
Randy leek trouwens een tijd geleden terminaal (vocht in buik), maar doet ‘t nog steeds geweldig, ondanks zijn spondylose en artrose-pootjes.
Hij kan héél goed zelf naar zijn buitenmandje lopen, maar laat zich graag verwennen.
Zijn bijzondere verhaal