13-12-2020 Extra aandacht voor Xavi

https://www.facebook.com/dierentehuisdeachtstehemel/videos/739884119952440

Mijn kleine Xavi zijn verhaal, vanaf de inbeslagname tot nu toe in beeld. Het ventje verdient het om extra in het zonnetje te staan…

Lief kereltje,

Je hebt inmiddels ontdekt, ik hou van alle dieren, maar wat jij doet raakt me tot op het bot. Alsof je voelt wat de andere dieren nodig hebben, alsof je aanvoelt wat ik fijn vind, misschien zelfs wat ik nodig heb om dit vol te houden. Mijn werk is geweldig, maar soms zo zwaar. De oude patiënten, de terminale dieren, ze genieten allemaal, net als jij nu, maar altijd dat onderbuik-gevoel, ‘voor hoe lang nog’, de zorg, het afscheid nemen, het gemis…

Jij kwam uit bijzonder slechte omstandigheden, zoals veel van je nieuwe vriendjes hier. Het beeld van jou in de eerste beelden van het filmpje raken me zo. Je angst, je wanhoop, hoe je door die kamer rent, met je zware, vieze, natte staart. Totaal geen vertrouwen meer in de mens. En toch, hoe snel je je draai hebt gevonden. In het asiel mochten ze je op een gegeven moment aaien, ook hier mocht dat vrij snel, maar mijn hemel, wat was je onzeker. Je vasthouden was uit den boze, maar je focus lag op herstel van je zieltje. Je lijfje daarentegen had een zware klap gehad en je werd ziek, heel ziek. Even dacht ik dat ik je kwijt zou raken, maar je vocht als een tijgertje voor je leven.

En daarna ging je groei-proces zó bijzonder snel. Voor het eerst in je leventje kon je met andere soortgenoten spelen, de warmte van de zon voelen, zand onder je voetjes voelen, vogeltjes zien vliegen en kippen pesten. Alles was nieuw voor je. Maar vooral, voor het eerst werd er van je gehouden. Door iedereen, alle dieren zijn dol op je (behalve de kippen ) en ik adoreer je. Je doet me soms denken aan mijn soulmaatje Robijntje (die na 11jr gevangenschap in een lab bij me kwam). Ook zij zette toentertijd de knop om en had alleen nog maar ruimte voor geluk en blijdschap. Bizar genoeg is het alsof je een mix bent van geliefde katten, die ik juist vaak zo mis. Waarbij je het oude zieltje van Robijn hebt gekregen, het allerliefste miauwtje van Cinderella hebt overgenomen en de gekke streken van grote vriend Dibbes.

En het meest bijzondere liefste Xavi, het is alsof je een missie hebt in de Achtste Hemel. Een missie waarbij je de clown uithangt, iedereen om je pootjes bindt, je soortgenoten laat voelen dat je van ze houdt en het allemaal goedkomt én je maakt mij aan het lachen. Elke dag weer, met je gekke streken en je blije smoeltje.Zelfs als je weer ergens inklimt en later pas ontdekt dat je mijn hulp nodig hebt om naar beneden te komen. Een missie, waarbij je je eerste twee levensjaren snel achter je hebt gelaten en de achterstand inhaalt. Je bent mijn zonnetje kleine vriend, je verdoezelt het verdriet en laat scherpe randjes vervagen. En als het goed is nog héél lang! Toeval bestaat niet, het moest zo zijn dat je ons leven verrijkt én wij jou gelukkig mogen maken. Dankjewel om wie je bent, klein, maar dapper ventje. Ik hou van jou, zielsveel.

Voor wie Xavi niet kennen: https://stichtinghanna.nl/index.php/profiel-xavi/