30-10-2021 Mocca is overleden

Lieve jongen,

wat had ik je gegund nog lang te genieten bij me…
Ik kan mijn verdriet en frustratie amper beschrijven Mocca.
Zo mijn best gedaan voor je, zo oneerlijk dit, je was nog zo jong.
Momenten bedacht ik me, dit soort patiënten kan ik niet handelen.
Wel fysiek, maar niet in mijn hoofd.
Door menselijk toedoen was je voor je leven getekend.
Met een jonge geest, verpakt in een kapot gemaakt lijfje.
Met een geest die bruiste van de energie, levensvreugde, wilde spelen, in bomen wilde klimmen, kat wilde zijn.
Even heb je het mee mogen maken.
Zonder pampers om, gewoon jezelf zijn.
Wat was het fijn he lieve Mocca?

Maar hoe bruisend je in je koppie was, je lijf won deze kansloze strijd.
En er was niets meer wat ik kon doen voor je, niets dan alleen je loslaten.

Meer dan ooit hoop ik Mocca, dat je nu voor altijd jezelf kunt zijn, kat kan zijn, zoals jij het graag wilde.

Dankjewel voor je vertrouwen en liefde mooie jongen.
Dankjewel dat ik er mocht zijn voor je.

Rust zacht lieve Mocca.

(foto van afgelopen weekend, op zijn favoriete plekje in bed)