03-09-2024
Een ode aan Jim.
Lieve lieve jongen,
wat heb je veel meegemaakt.
Na je komst in de Achtste hemel, samen met je huisgenoot Pam ,settelde je vrij snel.
Duidelijk vond je de rust en geborgenheid fijn.
Vanuit de socialisatie-kamer kreeg je al vrij snel uitloop in de grote groep, waar bleek dat je absoluut niet met de honden kon.
Zo zachtaardig je naar mij was, zo stoer werd je naar hen.
Hoe zwaar de beslissing ook viel, je zou niet in de grote groep kunnen.
Maar ik had een leuk plan B bedacht he Jim?
Elke dag kreeg je uitloop in de grote groep als de honden in de koffiekamer waren.
‘S middags mocht je op ons zonneterras.
Al spinnend lag je op mijn schouder, als ik je daarheen bracht, maar ook terug naar de socialisatie-kamer vond je weer fijn.
Voldaan bracht je daar de nachten weer door.
Tot Luna overleed.
Haar royale verblijf leek me ideaal voor jou.
En dat vond jij ook!
Eerst kreeg je nog uitloop in de grote groep tussendoor, maar op een gegeven moment verdween je behoefte daaraan.
Heeeerlijk lag je te zonnebaden en te genieten.
Tot voor kort.
Je werd ziek.
Alles hebben we eraan gedaan je er doorheen te helpen en alles liet je gewillig toe.
Je vocht voor je leven, maar tevergeefs.
Je veranderde van een lieve grote reus tot een klein hoopje ellende.
Wat was het afschuwelijk om te zien lieve schat.
Afgelopen donderdag was je op.
Het enige wat je nog wilde waren knuffels.
Veel knuffels.
En zo ging je donderdagavond.
Het is zo stil zonder jou lieve Jim.
Mis je vreselijk.
Voor altijd in mijn gedachte als die lieve grote reus.
Rust zacht lieve jongen.
***
Het huis moest al leeggemaakt terwijl er nog geen oplossing was voor de ontroerende ouwetjes.
De eerste dagen waren stressvol voor ze, het was hen duidelijk even te veel geweest, maar inmiddels zijn ze thuis.