11-5-2019 Even een wondertje delen

Let niet op mijn taalgebruik in het filmpje, was eigenlijk voor privégebruik, maar wil dit wondertje even delen met jullie. ?
Onlangs schreef ik dat ik in zware tijden probeer de vogels te blijven horen.
Dat doe ik en helpt enorm.
Ik word vooral heel blij van zwaluwen.
Hun geklets klinkt als de mooiste en vrolijkste muziek.

Tot mijn grote vreugde is er een zwaluw-echtpaar een nestje aan het bouwen in onze buitenkeuken, onderdeel van de grote kattenren.
Uit ervaring weet ik, zwaluwen lachen om katten. Ze zijn ze altijd te slim af en giegelen er extra om, dus leuk!

Vanmorgen in alle vroegte ging het alleen mis.
Één zwaluw was per ongeluk het huis binnen gevlogen en klapte tegen het raam. Opa Tjibbe zag zijn kans en greep het arme diertje.
Ik weet, het is de natuur, maar in de natuur bestaan geen ramen, dus ik gaf het een kans.
Het leek alsof zijn nekje was gebroken. ( Filmpje ?)

Ik heb hem uiteindelijk in mijn handen genomen om hem een stabiele houding te geven.
Best een ding als je 69 hongerige dieren om je heen hebt, waarvan 30 katten, maar ik wilde hem een kans geven.
Na verloop van tijd werd zijn hoofd en hals rustiger en ik heb hem in de dakgoot gelegd, waar geen kat bij kon.
Hij had verder geen verwondingen, zijn vleugels waren in tact, dus op hoop van zegen…

Op naar de orde van de dag, maar angstvallig bleef ik de goot in de gaten houden.
Doodstil zat hij daar, zijn oogjes wijd open en belangrijkste, zijn hoofdje stabiel.
Ik vond het wonderlijk na die eerste heftige momenten.
Ik realiseerde me, als hij valt zou hij dood zijn, met alle katten beneden, maar als zou blijken dat hij niet kon vliegen, dan zou dat de natuur zijn…
Mijn maag draaide om bij het idee.

En opeens was de dakgoot leeg!
Als een gek rende ik rond in de kattenren, hij was nergens!
Hij was uitgevlogen! 
Als een klein kind jubelde ik in de rondte, de honden jubelde mee.?

Een half uur later vloog er een echtpaar over de ren.
Ze kwamen niet meer naar de buitenkeuken, maar doken alleen vlak langs mij heen.
Zou dat een dankbetuiging zijn geweest?

Hoe dan ook, mijn dag kon niet meer stuk.
Wat is het toch mooi om dieren te helpen.
Elk gered zieltje is er één.
In een wereld vol ellende geeft me dat vleugels. 
Zwaluwen-vleugels. ?

En hun gezang gaat door, wat een rijkdom. ❤