Die onoverkomelijke dag dat ik voor jou moest beslissen…
Die dag die me echt even omver blies.
Jou te moeten missen was te zwaar Malley.
Een lieve vriendin wenste me geen sterkte, maar zei hou je slap.
Zo wijs…
Even liet ik de kracht los mijn liefste grote vriend en verzoop in mijn verdriet, maar nu verdien ook jij een ode.
Jij Mall, één van de dapperste dieren die ik ooit heb ontmoet.
Jij, die een verlengstuk werd van mijn eigen ik…
Jij,die me nu weer de kracht geeft.
Jij,king Malley…
Liefste Malley,
Alweer 6 jaar geleden kwam je in mijn leven.
Jouw vorige gezin in hartje Amsterdam zag dat je niet happy was.
Regelmatig had je gezondheidsproblemen, waar ze alles aan deden, maar niets hielp.
De lieve vrouw des huizes werd op een ochtend wakker met een heldere droom nog in haar gedachte.
Jij rennend door de velden, blij en gezond.
Geen gesloten muren om je heen, genietend van je vrijheid.
Ze ging googlen en kwam direct stichting Hanna tegen.
En zo kwam je bij me.
Eerst een proefperiode, om te ontdekken of het inderdaad de reden was van jouw gesteldheid.
Snel bleek, dit was het leven wat jij wenste.
Je lieve ouders lieten je uit liefde los en Mall, je opende daardoor niet alleen deuren voor jezelf, maar ook voor een bijzondere vriendschap tussen mij en je ouders.
De cirkel was rond.
En wat genoot je!
Je rende, zoals in haar dromen, door de weilanden heen.
Vol blijdschap en energie.
Je lijf werd sterker en ondanks een afwijking aan je alvleesklier werd je weer oersterk.
Je onafhankelijkheid en je vrijheid waren voor jou de eerste jaren het belangrijkste.
Ik was minder belangrijk, maar wat was het een feestje jou te zien genieten!
Na de verhuizing werd je verliefd op onze nieuwe locatie.
Ik weet zeker Mall, dat elk ingrediënt op je bucketlist hier afgevinkt werd.
Alles klopte voor je en je genot bereikte een ultiem hoogtepunt.
Jij was de definitie van genot.
Met alle Malley-regels waar ik me met liefde aan hield.
Zo at je bijvoorbeeld het liefst in alle rust.
Jij had zelf de voerkast uitgezocht.
Zitten op de ene voerton, je voer op de andere.
En ja, je voerbakje moest precies goed staan.
Vervolgens moest de deur op een kier.
En nee, niet anders dan dat!
Elke keer weer liet je me glimlachen met je eisen Mall.
Wat genoot ik met je mee.
De klapper op de vuurpijl was dat je broertje uiteindelijk ook bij ons kwam wonen(door verdrietige omstandigheden).
Je hebt hem met passie alle plekjes laten zien.
Wat was dat prachtig,grote vriend.
Maar je grote lijf ging de tand des tijds voelen.
Je heupkommen waren versleten, het veranderde alles voor jou, maar ook voor ons he Mall?
Het begin van een emotionele rollercoaster voor ons allebei, maar ook het begin van een onbegrensde sterke band tussen mens en dier.
Het was alsof we verliefd werden op elkaar.
We hielden al van elkaar, maar die onbeschrijfelijke sparkel tussen ons bracht op ons een heel ander niveau.
De eerste weken na je eerste klachten werd je zichtbaar depressief.
Alle scenario’s nam ik door met mijn lieve dierenarts Jantien.
Direct hebben we afgesproken dat je niet mocht gaan lijden en Jantien er zou zijn voor ons.
Ik werd al misselijk bij de gedachte Mall…
Maar jij pakte het anders aan.
Je legde je neer bij je beperkingen en zag in dat ik er was voor je om je te helpen.
Je wilde alles uit de kast halen om nog te genieten.
En zo gaf je een nieuwe dappere richting aan je leven.
Een leven wat draaide om ons, jij en ik Mall.
Een leven waar géén ruimte was voor verdriet.
Géén ruimte voor pijn.
Alleen liefde en dankbaarheid.
Soms was je intens sterke liefde zo heftig Mall, je drang om te genieten zo groot, dat het me bijna liet stikken in mijn emoties.
De manier waarop je tegen me praatte, met je allermooiste miauwtje.
Je me aankeek, recht in mijn hart keek, dwars door mijn ziel.
Zoveel liefde, Mall, wat was je bijzonder.
De manier waarop je jezelf aanleerde mij te vragen je te helpen, iedere keer weer deed je een stapje vooruit in je (wel)zijn.
Intelligent als je was, wist je dat wij samen het ultieme geluk konden vasthouden.
Je bijvoorbeeld dankzij mijn handen nog op je lievelingsplekje bovenin de krappaal kon.
Ik je over het hekje kon tillen in de tuin, zodat je je vaste ronde kon doen.
Een boek kan ik schrijven over alle oplossingen die jij opzocht, in overleg met mij.
De dagelijkse chill momenten in de tuin Mall, mijn hemel, wat mis ik ze.
Jij rollend in het gras, met je grote vriend Levy aan je zijde.
En je feestje was pas echt compleet als ik even bij je kwam zitten.
Je mooie grote kijkers vol liefde en dankbaarheid, elke keer weer.
Samen hadden we het gevoel alsof we nog eeuwig hadden
we nog eeuwig hadden.
Maar dat was niet zo he Mall…
Afgelopen zaterdag gaf je de eerste signalen…
Voor het eerst had je de nacht niet naast mijn zij doorgebracht.
Mijn onderbuikgevoel werd bevestigd, je at nauwelijks, maar toch bleef je stralen en dankbaar kletsen tegen me.
Je hebt zelfs nog je vaste ronde gelopen die dag, zo ook hebben we nog even ons chill-moment gehad in het gras.
De volgende dag wisten we het allebei he Mall…
De dag van het nu.
De dag van het intens genieten, deze keer omdat elke seconde de laatste kon zijn.
In de ochtend heb ik Jantien gebeld en het was alsof je het wist…
Tijdens de uitloop heb ik je opgehaald, samen zijn we in het gras gaan liggen.
Het verdriet kwam bij ons binnen, maar al snel ging je terug in de genietmodus.
Je grote vriend Levy aan onze zij.
En zo kwam dat moment.
Dat onoverkomelijke moment.
Je wist wat er komen ging en legde je er bij neer.
Tijdens ons genietmoment, precies zoals jij wenste.
Nog één keer genoot je van het borstelen over je prachtige koppie, met tevreden gesloten ogen ging je heen.
Mijn hart verscheurde Mall, mijn grote vriend, mijn grote liefde.
Maar het was voor jou goed zo he Mall…
Nog anderhalve dag heb je bij ons gelegen.
Alle dieren waren geschokt, met name je broertje Koekie, die het niet geloven kon en je grote vriend Levy, die zo verdrietig was.
Met mijn kleine mini team op de werkvloer hebben we in tranen maandag een minuut stilte gehouden op de werkvloer.
Ieder in tranen, wat een gemis Mall…
En ik Mall, de slapte bracht me een zee van tranen.
En jij geeft me nu de kracht om door te gaan.
Dankjewel voor je onbegrensde positieve energie Mall, dankjewel voor je oneindige liefde.
Voor altijd ben je bij me.
Rust zacht grote vriend.
Tot ooit.
Het verhaal van Malley
sinds oktober 2017 bewoner van de Achtste Hemel
Malley woonde bij lieve verzorgers in een ruime woning in Amsterdam. Zijn verzorgers probeerden werkelijk van alles om het diertje een liefdevol fijn thuis te bieden, maar de vierjarige Malley was zichtbaar niet gelukkig. Bleef onrustig en gestrest wat zich uitte in krabben en aanhoudelijk zijn vacht likken. Zo heftig dat hij op sommige plekken zelfs kaal werd. Ook het buiten spelen met zijn broer op veilig afgezet stuk grond mocht niet baten.
De vrouw des huizes kreeg een droom waarin ze Malley zag rennen door de velden. De volgende morgen realiseerde ze zich dat dit precies was wat Malley wenste. Na een speurtocht op internet kwamen ze bij de 8e Hemel terecht.
Na overleg werd besloten dat Malley naar de 8e Hemel zou komen om uit te vinden wat het beste voor hem was. Tijdens zijn logeerpartij bleek al snel dat Malley vrijheid nodig had en tegelijkertijd structuur in zijn leventje. Daarnaast werd ontdekt dat hij regelmatig last had van alvleesklierontsteking. Het diertje kon beter niet herplaatst worden met zijn gevoelige karakter en zijn behoefte aan extra verzorging. Malley werd zodoende één van onze vaste bewoners.
Met veel respect voor zijn verzorgers om hem in liefde los te laten met grenzeloos vertrouwen dat Malley in de 8e Hemel gevonden heeft wat hij wenste.
En Malley? Een zonnetje voor Hanna en de diertjes met tomeloze energie, zijn poezen grappen en innemende persoonlijkheid heeft zo zijn gewenste thuis gevonden.
En hoe het verder gaat
Malley steelt de show met zijn looks. Zijn lange haren worden regelmatig door Hanna gekamd. Hij haalt nog graag poezenstreken uit. Malley krijgt ter ondersteuning supplementen. Daar reageert hij goed op.