16-8-2016 Lieve Opa is gisteravond overleden
De laatste weken zoveel leuke filmpjes en foto’s kunnen maken van lieve Opa, die ik nog met jullie wilde delen, maar dan opeens is dit ‘t laatste filmpje.
Ik voelde hem niet helemaal aankomen deze keer…
Opa is gisteravond overleden.
Lieve Opa, de leegte die je nu brengt is niet te beschrijven, het verdriet even ondraaglijk.
Ik hou me snel weer vast aan de geweldige tijd met je, maar voor nu nog even geen ruimte voor.
En wat heb je me een geweldige tijd gegeven…
Meestal voel ik t andersom, de dieren genieten en ik dus ook, maar in jouw geval leek ‘t alsof mijn geluk om jou je blij maakte.
Ook hou ik zielsveel van alle dieren, maar net als in de mensenwereld, de één is meer aanwezig dan de ander en komt nóg dieper binnen in je ziel, jij bent daar ‘één van bijzondere Opa.
Jouw enorme wijsheid was vanaf de eerste dag voelbaar, zo ook je lange gevoels-sprieten.
Feilloos voelde je alles aan en vaak was je iedereen te slim af, ook mij, ondanks dat ik mezelf niet helemaal hersenloos vindt.
Zo ook de laatste maand.
Jij besloot geen medicatie meer te willen en ik volgde uiteindelijk je wens.
Dankbaar als je was,liet je je geluk op ontelbare manieren merken.
Je genoot met volle teugen en deed dingen die je anders nooit deed.
Spelen, me overal met een smile volgen, vragen om knuffels en zelfs ‘s avonds bij de pc liggen op tafel, naast me.
Al die tijd wilde je tijdens de warme maaltijd met me mee eten, maar iedere keer weer liet je teleurgesteld merken dat je geen veganist was.
Verrassend genoeg likte je vorige week ongevraagd mee van mijn bord!
Wat heb ik genoten van je geluk, je vriendschap en ‘t vertrouwen in mij, meer dan ooit.
Alsof je me elke dag wilde laten merken hoe dankbaar je was én mij wilde laten genieten van jouw geluk.
Alsof je wist, dat ik dit nodig had, zoveel afscheid moeten nemen de laatste tijd,met Demy nog vers in ‘t geheugen en dat ik een smile zo goed kon gebruiken.
En achteraf gezien voelt ‘t alsof je me op deze manier om de tuin wilde lijden, omdat alleen jij wist dat ‘t niet lang ging duren voor je…
Vorige week maandag heb ik dit filmpje mogen maken.
Alsof je wilde zeggen, ‘Han, geen zorgen om mij,omdat je druk bent, ik vermaak me alleen ook we even hoor’.
Gisteren bij het opstaan merkte ik al dat je niet fit was, maar je bekkie stond goed, wat mijn onderbuik-gevoel liet vervagen.
De xxl was al op gang en ik bleef me toch zorgen maken om je, maar iedere keer als ik naar je toe ging, lachte je de zorgen weg.
Met een miauw, zoals alleen jij kon, ontving een knuffel en je ging tevreden verder slapen.
‘S middags ging je zelfs lekker naar buiten.
Deze keer niet spelen, maar lekker liggen op je favoriete bankje.
Ondanks de drukte bracht iets in mij me iedere keer bij je en keer op keer zag ik je tevreden oogjes, praatte je even met me en ging weer verder genieten.
Onderbuik-gevoel bleef, maar je vervaagde ‘t keer op keer.
Gisteravond kwam je zelfs op je wasmand zitten, om even van je favoriete voertje te likken, weer bleef je lachen naar me.
Je ging voldaan naar je avond-mandje, op ‘t bureau waar ik vlak voor ‘t slapen vaak nog even zit.
Ik zag je oogjes en even twijfelde ik.
Het was alsof je me vroeg om bij je te komen zitten en gewoon naar bed toe te gaan.
Maar dat deed ik niet…
De xxl was nog niet helemaal voorbij en de dag moest nog even afgerond op fb.
Dit was de laatste blik van je lieve schat.
Mijn god, if i could turn back time…
Vlak voor ‘t slapen gaan deed ik mijn vaste knuffel-ronde, iedereen welterusten wensen.
Als laatste routine, het kantoor met jouw bureau en mandje.
Opa, wat liet je me schrikken, je mandje was leeg.
Je lag op een andere plek en ik was net te laat om je bij leven te mogen aaien.
De andere poezen hadden het niet eens in de gaten, zelfs Red niet direct, even leek het alsof je sliep, alleen je hartje klopte niet meer.
Een hartstilstand heeft je leven ten einde gebracht.
De shock was onbeschrijflijk lieve schat, dit kon niet waar zijn!
Paniek, verdriet, verbazing, alles tegelijk, zo ook voor veel andere diertjes.
Je was ook bij hen zo geliefd en opeens was je levenloos.
Lieve Opa, het is alsof je ‘t zo gewenst hebt, te genieten tot het einde,zonder verdriet en en vergeef me, dat ik dat laatste half uurtje niet bij je was.
Of misschien had je dat zelfs zo gewild…Het had je misschien tóch ‘t ongewenste verdriet gegeven wat je juist wilde voorkomen…
Dank je wel lieve Opa, voor je ongelooflijke wijsheid.
Je hebt me weer zoveel laten zien over hoe rijk jullie geest is.
Hoe ongelooflijk sterk jullie zijn en altijd vasthouden aan liefde en geluk.
De belangrijkste dingen in ‘t leven, die wij als mens niet altijd zo realiseren en voor jullie een normale levenswijze is.
Dank je wel lieve Opa, voor het intense geluk wat je me hebt gebracht door jouw geluk, hoe verdrietig de leegte nu ook aanvoelt.
Dank je wel voor je ‘toneelspel’, dat je me zó om de tuin hebt geleid en ik de laatste weken zo intens mocht genieten en lachen met je, ondanks ‘t verdriet wat er nog was.
Rust zachte grootse, lieve Opa, voor altijd in mijn hart.
Vergeef me mijn tranen voor nu en vergeef me in mijn schrijven het woord ‘alsof’, want diep in mijn hart weet ik dat je ‘t zo had gepland en had gewenst…
Je had ‘t vast nog langer vol willen houden, maar dat had je helaas niet in de hand.
Dag lieve jongen, ik ga je weer zien,net als Tim, Dem, Des en alle andere lieve schatten, maar nu nog even niet…
Ik hoop dat er veel takjes en blaadjes zijn voor je in de dierenhemel voor je tot die tijd lieverd.
Voor nu ben je in mijn (huilende) hart.
Opa’s album van zijn komst in de 8e Hemel.
P.s. lieve mensen, het is me even een beetje veel, ik ben voorlopig weinig/niet in de pbtjes, hoop op jullie begrip