21 oktober 2023 is liefste Casper heengegaan.
Hij voelde zijn einde komen en wilde nog één keer zijn hele bucketlist nalopen.
Een dag met een lach en een traan, maar wat was het een eer hem bij te staan.
Een ode aan een ongelooflijk dapper, lief en dankbaar ventje, die zijn eigen regie bepaalde…

Liefste Cas,
ik weet nog zo goed, de dag dat jouw aanvraag binnen kwam.
Pimmie was overleden en maakte de reis naar zijn grote soulmaatje Casper(die hij al langer geleden verloor).
En uitgerekend die dag kwam jouw melding binnen van de lieve medewerkers van asiel ter Marse.
Alsof Pimmie en je naamgenoot vanaf een wolkje jou het vrij gekomen plaatsje gunde en het hadden geregeld.
Meteen was ik verliefd.
Je was op leeftijd, had allerlei kwalen en was zwart.
Alle ingrediënten om in het asiel als ongezien te blijven.
Maar ik vond je prachtig!
Je allerliefste ogen, je schattige halve oor en je bijzondere loopje door een heupblessure.
Én, wat hield je van knuffels!
Je vond het heerlijk om op mijn schouder te liggen, spinnend gaf je dan koppies tegen mijn hoofd.
Je was gewoon een heerlijke, lieve opa.
Je moest even wennen in de drukte, maar al snel vond jij je draai in de grote groep.
Je was altijd een beetje op de achtergrond met je innemende, zachte karakter en alle dieren mochten je graag.
De uitloop vond je heerlijk elke dag.
Tevreden wandelde je door de tuin, om later te genieten van je maaltijd.
Later kreeg je een lievelingsmandje boven, waar je altijd lekker ging slapen.
Iets wat je blijkbaar niet kende, in het begin sliep je gewoon op de vloer.
Hartbrekend vond ik dat.
En zo genoot je elke dag.

Je lijfje kreeg ondertussen nog veel meer kwalen, maar onder begeleiding van medicatie genoot jij dapper en dankbaar door.
De laatste tijd maakte ik me zorgen om je.
Maar jij veegde deze elke dag van de baan, je wilde alles uit je leven halen en keer op keer je bucketlist vieren.
Vooral afgelopen week.
Zichtbaar werden je problemen groter.
Maar jij deed er juist een stapje bij, er was maar één weg voor jou, doorgaan en genieten.
Tot zaterdag.

Je werd wakker en was zo moe.
We wisten het allebei he Cassie…?
Maar dapper ging je in de benen en voor de allerlaatste keer ging jij je lijstje afvinken.
En hoe!
Na je ontbijt wilde je niet je vaste slaapje doen, maar naar buiten.
Je wist dat jij de regie in handen had he Cas…
Ik liet je gaan.

De rest van de grote groep moest nog even wachten, maar jij mocht heerlijk gaan genieten.
Terwijl ik op stal werkte, zag ik je liggen, op één van de luxe stoelen, lekker in de zon.
Later, tijdens de uitloop van de grote groep, hebben we nog heerlijk geknuffeld(filmpje).
En je ontving nog dankbaar likjes van Ziggy, die duidelijk merkte dat er iets aan de hand was.

Bij het avondeten kreeg je je favoriete toetje, die je al een tijdje niet had gehad.
Wat genoot je!
Daarna ging je moe, maar o zo voldaan slapen.
En ik?
Ik bleef je volgen.
Je had afgelopen week een nieuwe plek uitgezocht.
Je kon de trap niet meer op, dus had je in de woonkamer een heerlijke mand tegen de verwarming uitgezocht.
Ik had er een extra zacht dekentje ingelegd, waar je nu je opgezwollen bekkie zacht inlegde.
De laatste avondshift sloeg je over.
Iets wat je nooit deed, je stond altijd klaar voor een laatste lekkernij.
Ik zag aan je houding, je was er klaar voor.
Je lag zo heerlijk en liet jezelf gaan in je diepe slaap.
Lange tijd heb ik bij je gezeten.
Je hoofdje in mijn handen, jij zachtjes spinnend.
Maar je werd stil…
Laat in de avond verliet je het aardse leven, nog steeds tevreden in dezelfde houding van het begin van de avond.
Zelden heb ik een sterven zo mooi gezien Cas.
Ik weet zeker, dit was ook jouw regie.
In alle rust, met mij aan je zij.

Liefste Cas, het was me een eer er te mogen zijn voor je.
Het gemis is groot, het verdriet intens, maar jouw genot ging voor alles.
Ik hoop dat je Pim en Casper ontmoet nu…
Dag liefste jongen, tot ooit weer…

 

Het verhaal van Casper

Hanna werd in juli 2022 benaderd voor een 16 jarig katje.
Het aandoenlijke kereltje zat in het asiel(ter Marse).
Oud én ziek.
Suikerziekte, een aardappeloortje door verwaarloosde oorontsteking en snot.
Hij moest in quarantaine, waardoor hij nog zieker werd.
Na bloedafname constateerde de dierenarts dat hij depressief was geworden, waar hij medicatie voor kreeg.
Casper was welkom in de 8e Hemel, maar zijn ab-kuur moest hij afmaken.
Later kwam er goed nieuws: hij at weer en werd weer vrolijk!

Het lieve ventje heet Casper, net als het oude soulmaatje van Pim, die net overleden was!
En zijn koppie is een kopie van Pimmie.
Toeval bestaat niet he..?