R.I.P. 15-12-2016
Weer een dag met een lach en een traan,een grote traan.
Ik heb één van de moeilijkste beslissingen ooit genomen
Ondanks haar onbeschrijflijke levenslust heb ik aandoenlijke lieve Leeuwtje los gelaten.
Sinds gisteravond kon ze nauwelijks eten, ondanks dat ze zó graag wilde, haar bekje begon te pijnlijk te worden.
Vannacht nog lag ze in mijn armen en duwde haar kopje tegen me aan, alsof ze ‘t uitschreeuwde, Han, help me.
Maar dat kon ik niet.
Wat had ik gewenst dat ik de pijn weg kon halen, maar de tumor werd te groot in haar kaakje.
Ik kon haar alleen helpen door haar de rust te geven, die de pijn zou weg nemen…
Ze lag in mijn armen,zoals op de foto onlangs, spinnend ging ze rustig heen.

Lieve lieve Leeuwtje,

Zelden heb ik een diertje ontmoet zoals jij.
Ik weet de dag nog dat ik je uit Breda haalde en zal je blik nooit vergeten.
Wat was je boos op me, en dat bleef je lang volhouden.
Boos, onzeker en vooral ook,een echte Leeuw!
Je kon zo lelijk uithalen en grommen, dat dat uit dat kleine lijfje kon komen!
Uiteindelijk ontdooide je langzaam.
Ik was wel ok en soms leek ik wel meer dan ok voor je.
Ons contact groeide en bloeide langzaam op.

Tot het dierenartsbezoek, waaruit bleek dat je ongeneeslijke kanker in je kaak had.
Je was om en wilde maar één ding van me.
Liefde en genegenheid, alsof je de schade in wilde halen.
En meis,wat genoot ik met je mee.
We leefden samen je bucket-list en deden alles wat je fijn vond.
Het mooiste moment was als je bij me lag.
Je kleine lijfje in mijn armen, je zachte spinnen, je onbegrensde vertrouwen in me.
Zelfs als we de trap af moesten van de zolder, waarbij je op één punt ongemakkelijk naar voren moest hangen, bleef je met ‘t volste vertrouwen als boter in mijn handen.

Ik hikte er zo tegenaan, je te laten gaan.
Je levenslust was er nog zó, maar ik zag dat je lijfje de strijd op gaf.
In je ogen bleef ik alleen maar liefde zien, tot ‘t allerlaatste moment.
Nooit zal ik dat intense laatste moment vergeten met je, jij spinnend in mijn armen, je kopje tegen me gezicht aan, tevreden en vol liefde.
Ik voelde, je vond ‘t goed zo..

Lieve schat, wat heb je me een wijsheid mee gegeven.
Je hebt me laten zien dat wonderen bestaan, als je er maar in gelooft.

Dat alles in ‘t leven draait om liefhebben.
Dat liefhebben zelfs een ongeneeslijke ziekte een tijd pijnloos kan maken.

Dank je wel lieve Leeuwtje.
Dank je wel voor je liefde, je warmte, je wijsheid.

Rust zacht lief meisje, het gemis is groot.
Voor altijd in mijn hart.

****

Ze heet Leeuwtje, is 14 jaar en zou eigenlijk een herplaats-zonnetje worden op onze pagina.

Ze woont bij lieve mensen,die door omstandigheden moeten verhuizen. Leeuwtje houdt heel erg van buiten zijn en in hun nieuwe woning is dit niet mogelijk,wat ze tot dit dappere besluit hebben gezet.

Bizar is dat de lieve mensen contact hadden opgenomen met een asiel, die aangaf geen oude katten op te nemen.
Ze werden doorverwezen naar Marktplaats door ‘t asiel!
Gelukkig hoorde deze mensen via via dat wij bestonden en voila, het eindresultaat.

Leeuwtje mag lekker komen genieten in de 8e Hemel de rest van haar leventje.

Mocht iemand net zo verliefd zijn als ik op haar en virtuele ouder willen worden,altijd erg welkom in deze dure tijd.