Geen producten in de winkelwagen

Overleden 2-9-2018:

Liefste Tommie,

gisteren kon ik je verlies nog niet dragen, maar vandaag ben ik vooral dankbaar, ondanks het verdriet en het gemis.
Dankbaar je gekend te hebben, wat was je een bijzondere opa.
Een opa zoals je een opa wilt zien, wijs, grappig én genietend.
Dat laatste dankzij je lieve vrouwtje, die jou niet meer kon bieden wat je wenste.
In liefde liet ze je los en mocht je hier genieten.

En dat deed je!
Je genoot van je privacy, de rust en op ‘afspraak’ wilde je een knuffel, die je uiteraard kreeg.
Je hield van regelmaat, elke middag even een frisse neus halen, daarna ging je zelf weer naar je kamer, lekker chillen in je favoriete stoel, in afwachting van je luxe diner én een knuffel.
Ondanks je slechte longen was je verder topfit.
Je moest af en toe supplementen en medicatie hebben, maar had verder nog een lijf van een jonge god. 

En toch, opeens werden je longen je fataal.
Plots kreeg je een longbloeding, wat was dat heftig lieve schat, maar je gaf niet op.
Je was kortademig daarna, maar je wilde doorgaan met genieten.
Je wilde extra knuffels en aandacht en extra snoeperij, wat je natuurlijk mocht ontvangen, ondanks de gekte in de Achtste Hemel.

We hebben nog geprobeerd je te helpen met medicatie, maar het werd niet beter hè opa?
Vrijdagavond heb ik je vlak voor het slapen gaan nog geknuffeld, wat genoot je weer.
Op bed kon ik je volgen op de ingestelde camera, je lag lekker op je stoel.
De volgende ochtend zag ik, bij het wakker worden, dat je er nog vredig lag te rusten, maar plots was je weg.
Ik snelde naar boven en trof je.
Je lijfje gaf op, mijn hemel, wat een hel, je zo te zien, vechtend voor je leven.
Terwijl had ik mijn lieve dierenarts aan de lijn, maar we konden niets meer doen voor je.
Je stierf met je hoofdje in mijn handen, wat een pijn en verdriet.
Vlak daarna heb ik je weer op je stoel gelegd, waar je zo graag lag (foto).

En toch Tommie, ben ik dankbaar.
Dat ik er mocht zijn voor je, zelfs op het laatste moment.
Dat je niet lang hoefde te lijden en tot het laatste moment genoot.
Én dat er mensen zijn zoals je lieve vrouwtje, die je deze laatste maanden zó gunden en ik je op mocht vangen.
Het had geweldig geweest als het langer had mogen zijn, maar je intense genot wat je hebt mogen beleven staat voorop.

Ik mis je kusjes lieve Tommie, ik zal je nooit vergeten.
Dank je wel voor je intense liefde.
Rust zacht mooie jongen.

Het verhaal van Tommie:

Senior Tommie zijn vrouwtje benaderde ons onlangs, zij had een schrijnende situatie.
Ze had Tommie al 18 jaar, zelfs gered van de dood als kleine kitten,samen met zijn zusje, die inmiddels is overleden.
Jaren genoten ze volop van het mooie leven.
Het leven van de lieve vrouw ging door en heeft nu een gezin, met 2 kinderen van 1 en 3 jaar.
En Tommie haatte de situatie…
Ooit was hij gelukkig en vond het heerlijk om bij zijn vrouwtje op de bank te zitten, nu kroop hij overdag weg en zonderde zich af in de kast, pas in de avond liet hij zich weer zien.
Als hij zeker wist dat het rustig bleef, kroop hij alsnog tegen zijn vrouwtje aan, op de bank…

Een situatie die je geen één dier wenst, vooral niet op die leeftijd.
Tommie had het recht gelukkig te zijn vond zijn vrouwtje en hoorde niet zijn laatste tijd door te brengen in een kast.
Maar wat een strijd voor zijn vrouwtje, ze hield zich vast aan ‘liefde is loslaten’…

En zo arriveerde Tommie in de Achtste Hemel, samen met zijn dappere vrouwtje.
Wat een emoties, wat een verdriet, maar zó dapper van haar.
Tommie heeft inmiddels zijn eigen suite en geniet nu al zichtbaar van de rust.
Het filmpje is ongeveer 2 uur na zijn aankomst gemaakt.
Inmiddels is hij helemaal relaxed, eet als een bouwvakker en de socialisatie is al gestart.
Wordt spoedig vervolgd,maar Tommie’s genot is al begonnen.