16-11-2022
Liefste Joey,
Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen, we hebben zoveel meegemaakt, zoveel gedeeld.
Zoveel lief gehad én zo gevochten samen.
Jouw moeten missen is te pijnlijk, na alle andere overleden dieren dit jaar, niet eens een druppel teveel, maar een volle emmer…
En toch liefste meis, ga ik door, net als jij deed.
Ik weet dat de mooie herinneringen op een dag gaan overheersen en jij er voor altijd bent.
In elke vezel van mij.
Je was mijn laatste ‘eigen kat’.
18 jaar geleden kwam je als ukkie bij ons wonen.
Vanaf de eerste seconde was ik verliefd op je, maar jij was vooral verliefd op mijn ex partner.
Ik was ok, kon je verzorgen en eten geven, maar hem adoreerde je.
Stiekem vond ik het vooral grappig om te zien.
Toen hij vertrok was je op mij aangewezen en je ontdekte mij langzaam als individu, maar je miste hem.
Misschien zelfs zo erg dat je daarom weg liep?
Ik zal het nooit weten, maar op een dag was je weg.
Twee stressvolle (winter)maanden lang.
Dag en nacht zocht ik je en veel lieve mensen zochten mee.
Dag en nacht die ondraaglijke zorgen om je.
Het was een natte winter en ik wist hoe jij dat hekelde en oud en nieuw was hels, zoveel vuurwerk.
Ik wist hoe bang je was van die herrie.
Die gedachte alleen al maakte me gek.
Tot die nieuwjaarsdag dat een lieve vriendin me een foto stuurde van een gevonden kat, 60 km verderop(!).
Ik herkende je direct, ondanks je magere lijfje en snelde naar het opvangadres.
Je was er vlak voor oud en nieuw gebracht, mijn hemel, wat een opluchting!
Er was melding gedaan van je, omdat je alle mezenbollen op at in die buurt en zwaar vermagerd was.
Mijn hart brak toen ik dat hoorde.
Maar mijn hart danste toen ik je zag én hoorde.
Zodra je mijn stem hoorde, miauwde je uit volle borst, alsof je riep ‘mamaaaa’!!
Het was een emotioneel wederzien en voor ons was dat het begin van een uitzonderlijk innige band met elkaar.
Je gaf jezelf helemaal over en ik werd je allessie.
En jij was dat al voor mij…
Prachtige tijden volgde, wat genoten we he Joe?
Je was onafscheidelijk van je vriendin Zen, waar je mee opgegroeid was, we vormden een mooi trio.
Ondertussen was het huis vol met andere dieren, wat je niet altijd waardeerde, maar jij vertrouwde op ons en op jezelf, je was zo behendig en volgde je eigen pad.
Bourtange vond je werelds.
De vrijheid, de rust, wat genoot je!
Na het overlijden van Zen werd onze band nog intenser.
Je wist dat ik er was als je me nodig had en je genot ging door.
Ruim een jaar geleden ging je kwakkelen.
Eerst een tia, daarna moest er een oogje worden verwijderd van je.
Een drama voor je, omdat je niet meer op je eigen behendigheid kon rekenen.
Maar een vechtertje als je was wilde je herstellen.
Met mij aan je zijde.
Vanaf mijn schouder liet ik je elk opstapje zien, elk drempeltje, alle routes die je kon lopen.
Met het volste vertrouwen liet jij je lijden.
Tot het noodlot toesloeg.
Je werd blind aan je andere oogje.
Weer 10 stappen terug, maar ook die periode kwamen we samen doorheen.
Met grote sprongen ging je weer vooruit en snel had je alweer je eerste genietmomenten.
Buiten in de zon liggen, naar de snackbar en je favoriete plekjes vond je weer terug.
En meer dan ooit hing je aan mij.
De andere katten bleef spannend voor je, maar je wist dat ik je altijd kwam helpen.
Stokstijf bleef je in nood staan, je oogje, hoe blind ook, ging stralen als je mijn stem hoorde (foto) en dankbaar lifte je dan mee op mijn schouder.
O Joe, ik kan een boek schrijven over je, zoveel intense herinneringen.
Vorige week ging het opeens mis met je.
Het ging allemaal zo snel liefste meis.
Wat vocht je voor je leven, wat vocht je voor ons.
Alsof je wist dat ik ontroostbaar zou zijn als je het niet zou redden.
En juist jouw sterke, liefdevolle leeuwenhart begaf het.
Tot het laatste moment bleef je vechten, dicht tegen me aan.
Mijn tranen over jouw lijfje, maar we konden deze strijd niet winnen.
Mijn liefste dappere Joey, mijn liefste kleine vriendin.
Vandaag heb ik je naast Zen begraven, voor altijd dicht bij elkaar.
Dankjewel voor je meest intense vertrouwen en je oneindige liefde.
Dankjewel dat je me de energie geeft om weer door te gaan.
Dankjewel om wie je was bijzonder kind.
Rust zacht liefste Joey, tot ooit.
Het verhaal van Joey:
Joey(geb.2004) is als kitten, en als enige hier, helemaal normaal bij mij gekomen.Gelukkig is zij helemaal gezond.
Na een bijzonder avontuur is Joey in oktober 2016 ruim 2 maanden weg geweest. Bizar genoeg is ze 60 km verderop gevonden! Zeldzaam blij met haar terugkomst in de 8e Hemel,waar ze weer zó geniet én wij van haar!