R.I.P. 4-6-2018
Lieve Trudie,
Zelden heb ik zo’n bijzonder sterk meisje gezien.
Je kwam in het asiel terecht en was op sterven na dood.
Je had op straat jongen gehad op je oude dag en alles ging mis met je.
Ernstige bloedvergiftiging, heftige bekkeninstabiliteit en nog veel meer.
De attente beheerster van het asiel zag je levenskracht en voorkwam euthanasie, wat eigenlijk met jou problemen de enige oplossing was.
Maar ze had gelijk, je vocht jezelf erdoor heen en herstelde wonder boven wonder.
Uiteindelijk was je herplaatsbaar, maar je had niet dé looks voor het grote publiek, dus mocht je bij ons komen wonen, bijna 3 jaar geleden.
En meis, ik vond je zó prachtig met je varkensstaartje, inclusief krul, je pootjes met vier teentjes i.p.v. vijf, je te korte pootjes en je mollige lijfje.
En dat niet alleen, wat was je grappig met je geweldige, positieve karaktertje.
Je was altijd blij, tevreden en dankbaar.
Vooral als de zon ging schijnen. Ongegeneerd lag je op je rug met je beentjes wijd, knorrend zoals alleen jij kon, de buren konden je horen.
Mijn hemel, wat genoot je en ik van jou dappere lieverd.
Je bekken bleven alleen slecht, maar dat maakte eerst de pret niet minder voor je.
Eind vorig jaar ging het tóch een rol mee spelen bij je en hebben we opnieuw röntgenfoto’s laten maken.
Het was niet best meis, maar je bleef genieten, tot je laatste snik, terwijl je lijfje je uiteindelijk in de steek liet.
Dit weekend kreeg je je eerste enorme krampen, maar het enige wat je wilde was een extra knuffel en door spinnen.
En knuffels kreeg je hè lieverd (foto van zaterdagmiddag).
Wat hebben we nog genoten van je en jij van ons.
Je bent zelfs nog aan de wandel geweest, niets hield je tegen.
Je andere liefde, eten, hield je óók vol.
Vlak voor je sterven heb je nog je lievelingsvoertje op, alsof je met sneltreinvaart je bucket-list compleet wilde maken.
Uiteindelijk hadden we geen keuze je de laatste hulp te bieden lieve schat, je lijfje begaf het.
In je koppie bleef je tot het allerlaatste moment bij ons, genietend van de knuffels.
Vlak voor je einde moest ik de andere diertjes verzorgen, wat altijd weer door moet gaan, maar de knuffels van lieve vrijwilliger Sake vond je net zo fijn hè Trudie?
Typerend voor jou, alleen ruimte voor genot en liefde en ook hij zat in je hart.
Je favoriete mandje is er inmiddels niet meer, er blijft in onze herinnering maar één Trudie, die dat specifieke plekje mocht hebben.
Rust zacht lieve, dappere meisje, voor altijd een heel bijzonder plekje in mijn hart.
Bijgaand een filmpje van 2 maanden geleden,zoals alleen jij kon zonnebaden.
https://www.facebook.com/dierentehuisdeachtstehemel/videos/1011445605676185/
Hoop dat je nu altijd mag zonnen lieve Trudie.
Het verhaal van Trudie:
Lieve senior en patiëntje Trudi is samen met Joppie uit het asiel in Born mee gekomen.
Ook zij heeft een ongelooflijke rugzak.
Dat ze nog leeft heeft ze vooral aan de goede zorg in het asiel te danken én haar bijzondere doorzettingsvermogen.
De lieve schat heeft alleen nog bekken-instabiliteit over gehouden, waarvoor ze medicatie krijgt en lekker kan genieten nu.